Bir Kelebek Bekliyorum...

By Acizane

Çatlarcasına daralırken sinem, bir nefeste tüm kâinatı çeksem içime yine de sığmaz bu sineye… Tırtıl misali kozayı zorlamak mıdır bu bilmem.  Bir kelebeğe gebe olduğundan mıdır bu sinenin bu tende sığmayıp zorlanışı… Bir kor gibi yanarken bu sine her nefeste, kimi zaman karşılaştığım bir tebessüm, bir ses su serper ama öyle bir zaman gelir ki için için yanan bu sinenin yangını bir rüzgârla hararetlenir yeniden.  Yeniden bir nefeste kâinatı çekmeye çalışırım içime… Bir sevinci, heyecanı bile sinemde koyacak yer bırakmaz bu yangın, yakar kavurur. Yaşayamadan sevincimi, heyecanımı kül olup savrulur evrendeki yıldızlara eşlik edercesine… İçimdeki bu yeşermeye fırsat bulamayan hissin ne olduğunu da kavrayamamak bir yana bu hissin ne olduğunu kavrayacak kadar yaşama alanı yok sinemde…  Ne zamana kadar bu sonsuz daralmışlık ve hislerimin yıldızlara olan eşliği bilmem… Bekliyorum belki bir gün göz kamaştıran renkleriyle bir gün bir kelebek kozasından çıkar diye… Ömrü bir günlük de olsa bir kanat çırpınışı görmekle gönlümün sükun bulacağı bir kelebek bekliyorum…
elsrose